လတစ္ျခမ္းနဲ႔
ညကမ္းပါးမွာ
သူမရဲ႕
စကားထွာေတြက
ျမစ္တစ္စင္းလို
နက္ရွိဳင္းတယ္ ။
နက္ရွိဳင္းမႈကို
လိုက္ေလေလ
က်ယ္ျပန္႔မႈက
မွန္းဆရ ခက္ေလေလပဲ ။
အတက္အက်
ျမန္တဲ့ စီးဆင္းမႈဟာ
ငါ့
ကမ္းပါးကို တတိတိ တိုက္စားလာတယ္ ။
တိုက္စားျခင္းေတြရဲ႕
အေမွာင္ရိပ္ေအာက္မွာ
ျပိဳလဲျခင္းေတြ
. . . . . . . .
တစ္ . စ
. . . . . . .
တစ္ . . စ . . . .
တစ္ . . . စ .
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
ငါ့ႏွလုံးသားရဲ႕ ဘယ္အရပ္ေဒသေတြအထိ
မင္း . . . . . . .
ေနာက္ဆံုး ေရာက္ခဲ့ျပီလဲ . . . ။
ေနာက္ဆံုး ေရာက္ခဲ့ျပီလဲ . . . ။
လင္းေခတ္ဒီႏို
( 1.6.13 ၊ 10 း 48 PM )
