Monday, December 2, 2013

ဒီဇင္ဘာဟာ ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္


ဒီဇင္ဘာဟာ ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ ။

အိပ္မက္ေတြကို ခ်ိပ္ပိတ္ျပီး
ႏွလံုးသားကို တံဆိပ္ကပ္ထားတယ္
" ျပန္လည္မတူးေဖာ္ရ " ။

တိတ္ဆိတ္မႈ
ေအးေအးစက္စက္
တစ္ဆစ္ဆစ္ နာက်င္မႈေအာက္
ငါ . . ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ
စိတ္ကို ေရတံခြန္တစ္ခုလို လႊတ္ခ်လိုက္ခ်င္တယ္
တေ၀ါေ၀ါ ခုန္ဆင္းသြားတဲ့ ေရလံုးေတြလို . . .
အရွိန္နဲ႔ ကန္ေရျပင္ကို တေျဗာင္းေျဗာင္း ရိုက္မိျပီး
လြင့္ထြက္သြားတဲ့ ေရမႈံေရမႊားေတြလို . . .
ငါ့ စိတ္အဇၨတၱေတြကိုလည္း
တစ္စစီ . . . ။

တကယ္ေတာ့ တစ္လမ္းတည္းပါပဲ
မ်က္ႏွာမူရာ အရပ္ပဲ ကြာခဲ့တာ ။

ျမဴတစ္မႈံစာေလာက္နဲ႔ေတာ့
ခ်စ္ျခင္းေတြ ႏွင္းမခဘူး
ေဆာင္းမနက္ခင္းကို ဆြဲဖြင့္ျပီး
ႏွင္းစက္ေလးေတြ
သီခိုင္းလို႔ရမွေတာ့
ငယ္ရယ္ . . .
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕
စြယ္ေတာ္ရြက္ေလးေတြလည္း
ေႀကြခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူးကြယ္ ။

ႏွလံုးသားကို တံခါးပိတ္ျပီး
အိပ္မက္ေတြကိုပဲ ေထြးေပြ႕ထားလိုက္တယ္ ။

ဒီဇင္ဘာဟာ ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ . . . . .

လင္းေခတ္ဒီႏို ( 2.12.13 ) 
.

လူကြည့်အများဆုံး စာတိုပေစများ