၀ ဆြဲ မပါပဲ လြမ္း လို႔ လမ္း ေပၚေရာက္ေနတဲ့ေကာင္

. တိတ္ဆိတ္တဲ့ ေလးေထာင့္ ဆန္ဆန္ ေလာကေလးတစ္ခု . . . . ထိုင္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္မသိေတာ့ဘူး . . . . ေရးလက္စ ကဗ်ာႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္အာရုံကို ျပန္ဖတ္ေနတယ္ ။ စိတ္ေတြ စာရြတ္ႀကီးေပၚ လြင့္ လြင့္ ထြတ္သြား . . . . ေရးခ်လိုက္တဲ့ စကားလံုးက " ငါ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ခ့ဲဖူးတယ္ " . . . . အဲဒီ စာတစ္ေႀကာင္းတည္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကမာၻ ဒီေန႔ ေခ်ာက္နက္ႀကီးထဲ ျပဳတ္က်သြားျပီ ။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ စာရြက္တစ္ရြက္နဲ႔ လြမ္းသူ႔ကဗ်ာ အပိုင္းအစ မွိန္ျပျပ ညမီးအိမ္ ေအာက္မွာ အရိပ္မထြတ္တဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ အသက္ရွဳေနတာေတာင္ ရင္ဘတ္က ဖိုမလာေတာ့ဘူး ေဘးနားက တပတ္ႏြမ္း လြယ္အိတ္ အစုတ္ထဲ ဒဏ္ရာခါးခါးေတြ " ရဲ . . တင္း . . ရိုင္း . . စိုင္း " ေနတယ္ ။ မနက္ျဖန္တိုင္းမွာ ပစၥဳပၸန္ေတြ ေခၽြခ်ခံရေတာ့မယ္ . . . . တဒဂၤ ေရႊေရာင္အိပ္မက္ေတြ . . . . အိပ္မက္ေတြထဲ လွလြန္းေနတဲ့ အိမ့္ျဖဴရဲ႕ အျပံဳးႏုႏုေလးေတြ . . . . အျပံဳးႏုႏုေလးေတြနဲ႔ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ ၀င္၀င္လာတဲ့ သူ႔ ႀကင္နာမႈအသံေတြ . . . . သူ႕ ႀကင္နာမႈအသံေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားက အလိုလိုေနရင္း သူ႔ ရုပ္ေသး ျဖစ္သြားတယ္ ။ အမိုးမဲ့ အကာမဲ့ ႏွလံုးသားနဲ႔ ေကာင္ အမိုးနဲ႔ အကာနဲ႔ အရွဳံးသမားဆိုတဲ့ ေကာင္ ပပ၀တီလို ေဆာင္းနတ္သမီးကိုမွ အရူးအမူး စြဲလမ္း ၀ ဆြဲ မပါပဲ လြမ္း လို႔ လမ္း ေပၚေရာက္ေနတဲ့ေကာင္ အမိုးမဲ့ အကာနဲ႔ က်င္းထဲမွာ ေသေသသပ္သပ္ေလး ကိုယ့္အသက္ ကိုယ္ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္ ။ လင္းေခတ္ဒီႏို

ငါ့ကုိယ္ငါ ခ၀ါခ်လုိက္တဲ့ အဲ့ဒီ အေရာင္မဲ့ ကဗ်ာညေတြ .....

. ကၽြန္ေတာ္ ဒီ ခံစားခ်က္ စာစုေလးကို အရမ္းႀကိဳက္မိလို႔ သူငယ္ခ်င္း ေဇာ္ ဆီကေန ကူးယူခြင့္ ေတာင္းလာတာပါ . . ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ႀကိဳက္မိခဲ့တဲ့ အေရးအသားေလးပါ . . . ကၽြန္ေတာ္ထက္ သံုးႏွစ္ေလာက္ ငယ္ေပမဲ့ သူ႔ပါရမီ သူ႔စာဖတ္အား သူ႔အေရးအသား ကို ကၽြန္ေတာ္ မမွီခဲ့သလို ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေလာက္ေအာင္ ေတာ္ခဲ့တယ္ . . . ဒီပို႔စ္ေလးထဲမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ စာသားေလးေတြကို အေရာင္ေလးနဲ႔ ထပ္ပီး ကၽြန္ေတာ္ တင္လိုက္ပါတယ္ . . အမွန္မွာ တစ္ပုဒ္လံုးကို ခ်န္ရစ္ပစ္ခဲ့စရာ မရွိေလာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ ခဲ့တယ္ . . . . @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ ~ ငါ့ကိုယ္ငါ ခ၀ါခ်လိုက္တဲ့ အဲဒီအေရာင္မဲ့ ကဗ်ာညေတြ ~ ေျခာက္ေသြ႕တိတ္ဆိတ္ျပီး ျငိမ္သက္လြန္းတဲ့ အမွတ္တမဲ့ အဲ့ဒီ တနလၤာေန႕ ညေနတြင္ ခ်စ္သူကုိ ကြ်န္ေတာ္ စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ျပန္ေျပာဖုိ႕ခက္ေသာ အေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ႕ ရွိသည္ဆုိပါစုိ႕...ခ်စ္သူသည္ ကြ်န္ေတာ္၏ ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့သည္။ ခန္႕မွန္းရခက္ေသာ နကၡတ္ရာသီလဲ ျဖစ္သည္။ ဆူညံသံတုိ႕ ကင္းမဲ့ေသာ အခ်က္ေပး ေခါင္းေလာင္းသံလဲ ျဖစ္သည္။ ညေနခင္း၏ ေန၀င္ခ်ိန္တြင္ အေမွာင္ထုတစ္ခုကုိ ၾကိဳဆုိရင္း ခ်စ္သူကုိ ေမ့ေလ်ာ့စြာ တသသ ေငးၾကည့္ခဲ့ဖူးသည့္ အဲ့ဒီ အခ်ိန္တစ္ခ်ိဳ႕တြင္.. မက္ေမာမွုမ်ား စီးေျမာေနခဲ့ဖူးပါသလား.... ဖေယာင္း၏ ေပ်ာ့ေျပာင္းျခင္းလုိ.. ေရျပင္၏ နက္ရွိဳင္းျခင္းလုိ ... ပြင့္ခ်ပ္လႊာတုိ႕ ႏူးညံ့သလုိ ၾကည္လင္မွု တစ္ခုေအာက္ နစ္ျမဳပ္ ေပ်ာ္၀င္ရင္း .. သူ႕ကုိ က်ေနာ္ျမတ္ႏုိးခဲ့ဖူးသည္။ ခ်စ္ျခင္း၏ အဇၹ်တၱတစ္ခုကုိ ကြ်န္ေတာ္ ပါးပါးေလး ေတြးၾကည့္ခဲ့မိေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရင္တုိ႕ သိမ့္ခနဲ ....ေမွ်ာ္လင့္စြာ ... ယစ္မူးစြာ... စြဲလန္းစြာ... သူ႕ကြန္ယက္၌ ကြ်န္ေတာ္မလွုပ္မယွက္ ရုန္းထြက္ရ ခက္ခဲ့ဖူးသည္။ခ်စ္သူသည္ ညေန ေန၀င္ရီတေရာလဲ ျဖစ္သည္။ ခ်စ္သူႏွင့္ေတြ႕ဆံုခဲ့ရေသာ အခ်ိန္သည္ ကဗ်ာမဆန္ပါ။ စိတ္ကူးယဥ္မဆန္ပါ။ အိပ္မက္မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ ေန႕ရက္မ်ားအတြက္ အလင္းအိမ္ေလးကုိသာ ခပ္ပါးပါး သူထြန္းညွိေပးခဲ့ဖူးသည္။ ကြ်န္ေတာ္ .... သူ႕ေျခရင္းေအာက္ ဒူးေထာက္ ပ်ပ္၀ပ္... အဲ့ဒီ တစ္ခနမွာ ကြ်န္ေတာ့္ျမိဳ႕ရုိး တပ္ပ်က္ သြားခဲ့ဖူးသည္ ။ ကြ်န္ေတာ့္တြင္ ေနာင္တတုိ႕ မရွိခဲ့ပါ။ ခ်စ္မိသူဟာ အရွံုးတဲ့။ စာဆုိအဆက္ဆက္ရဲ႕ အဲ့ဒီ ဂႏၱ၀င္ေျမာက္စကားတစ္ခြန္း ကြ်န္ေတာ့္ႏွလံုးအိမ္တြင္ ခပ္လြန္႕လြန္႕ခ်ိတ္ဆြဲ ... ကြ်န္ေတာ့္တံခါးတုိ႕ သံေခ်းတက္ခဲ့ဖူးသည္။ခ်စ္သူအတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ စီးခ်င္းထုိး ... အဲ့ဒီခ်စ္ျခင္းကုိ ကြ်န္ေတာ္ စိန္ေခၚခဲ့ဖူးသည္ ။ သမုိင္း၏ ရာဇ၀င္တုိင္းတြင္ အခ်စ္အတြက္ ဧရင့္က်ဴး ဖြဲ႕သီခဲ့ၾကသည္မ်ားကုိ ကြ်န္ေတာ္ေတြ႕ရ သိရတုိင္း ကြ်န္ေတာ္ ႏွစ္ျခဳိက္စြာ ျပံဳးခဲ့မိဖူးပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ခ်စ္သူကုိ ပူေဇာ္ဖုိ႕ ျမတ္ႏုိးျခင္းမွတစ္ပါး အျခား မရွိခဲ့ဖူးပါ။ ခ်စ္သူ၏ အျပံဳးႏုတြင္ က်ေနာ္ ရင္ခုန္ခဲ့ဖူးသည္။ ခ်စ္သူ၏ မ်က္လံုး ၾကည္ၾကည္ေလးတြင္ ကြ်န္ေတာ္ရူးသြပ္ခဲ့ဖူးသည္။ ခ်စ္သူ၏ ရယ္ဟဟ စကားလံုးအခ်ိဳ႕တြင္ ကြ်န္ေတာ္ က်ဆံုးခဲ့ဖူးသည္။ ကြ်န္ေတာ္ အၾကိမ္မ်ားစြာ ရွံုးနိမ့္... ေဆာက္တည္ရာမဲ့ ကုိယ့္အရိပ္ကုိယ္ ျပန္မုန္းခဲ့ဖူးပါသည္။ ခ်စ္သူသည္ ဆူးတုိ႔ခေသာ ပန္းရုိင္းပင္လုိ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ကုိ ထြင္းေဖာက္ .... သူမသိခဲ့ေသာ ကြ်န္ေတာ့္ခ်စ္ျခင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ အဆိပ္သင့္ခဲ့ရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္............. ျမတ္ႏုိးျခင္းကုိ အေဖာ္ျပဳ တိတ္တဆိတ္ ခုိးၾကည့္ခဲ့ရေသာ အဲ့ဒီေန႕ေတြရဲ႕ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ ျဖစ္တည္မွုမ်ား၌ ကြ်န္ေတာ္ဆုိတာ ျမဴမွုန္မွ်သာ..... ကြ်န္ေတာ္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ စကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႕ ကြ်န္ေတာ့္ႏွလံုးသားတြင္ သိမ္းဆည္းေသာ့ခတ္ သူမျမင္ေအာင္ ဖံုး၀ွက္ခဲ့ရတာလဲ ဒုိင္ယာရီေတြ ျပည့္လုမတတ္......... မုိးဦးကုိ ေရာက္ခဲ့ျပန္ပါျပီခ်စ္သူ...... မုိးရာသီကုိ ၾကိဳက္တာခ်င္းအတူတူ .. ခ်စ္သူရဲ႕ မုိးကုိမွ ကြ်န္ေတာ္က ရင္ခုန္ခ်င္သူ.......ခ်စ္သူ ရွဴရွုိက္ခဲ့ေသာ ခေရရနံ႕သည္ ကြ်န္ေတာ္၏ အိပ္မက္လဲ ျဖစ္သည္။ ခ်စ္သူ ျဖတ္ေလွ်ာက္ခဲ့ေသာ ဒီလမ္းေလး၏ ျမက္ခင္းျပင္တြင္ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ကူးတုိ႕ ေမွးစက္...... ခ်စ္သူ၏ ဖိနပ္ပါးေလး ကြ်န္ေတာ္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ဖူးသည္။ ခ်စ္သူ နင့္အတြက္ နင္မသိတဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ ငါ သိမ္းဆည္းသုိ၀ွက္ ... ငါ့စကားလံုးေတြ ေရစုိကုန္ၾကျပီ.......... နင္မသိခဲ့တဲ့ ငါ့ခ်စ္ျခင္းမွာ ငါ့ကုိယ္ငါ ျမွဳပ္ႏွံ .... တိမ္ေတြငိုတဲ့ခန ...... ငါ့ရင္တြင္းမွာ မုိးေတြေတာင္ သည္းလုိ႕........ ျပန္လာပါလုိ႕ ငါမေျပာခ်င္... လွည့္ၾကည့္ပါလုိ႕ ငါမဆုိရက္.. နင္မသိတဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားက ခ်စ္ျခင္းအတြက္ ေသြးအစက္စက္က်လုိ႕..... ေဟာ့ဒီေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္.. ေဟာ့ဒီေျမျပင္ၾကီးေပၚ ခ်စ္သူရွိေနတယ္ဆုိတဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခုနဲ႕ အသက္ရွင္... ကြ်န္ေတာ့္ေန႕ရက္တုိ႕ ဆန္းသစ္ခဲ့ဖူးသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ကဗ်ာတုိ႕ အသက္၀င္ခဲ့သည္။ ကြ်န္ေတာ့္အိပ္မက္ေတြ မုိးလင္းခဲ့ဖူးသည္။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ... ကြ်န္ေတာ့္ကမၻာ ... ကြ်န္ေတာ့္က႑မွာ ခ်စ္သူရဲ႕ ကုိ္ယ္သင္းနံ႕ေလးကုိ မွန္းဆ.. ကြ်န္ေတာ့္အခ်ိန္တစ္ခ်ိဳ႕ ျပဳတ္က်သြားခဲ့ဖူးသည္။ တကယ္ေတာ့ ... ခ်စ္သူ သည္ ကေ၀ပ်ိဳႏွင့္တူ၍ ေမွာ္ဆန္ေသာ ပညာရပ္တစ္ခုလဲ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္ မသိလုိက္ပါဘဲ ကြ်န္ေတာ့္ ႏွလံုးသားသည္ သူျပဳစားခဲ့ေသာ ပန္းသီးတစ္လံုး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ခ်စ္သူကုိ ........................ ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တယ္............... ဆူညံစြာ .... ေပါက္ကြဲစြာ... နာက်င္စြာ.... ရင္ဖြင့္ခ်... အဲ့ဒီတဒဂၤမွာ ကြ်န္ေတာ့္စာမ်က္ႏွာေလး ေရလွ်ံသြားခဲ့ဖူးသည္။ ခ်စ္တယ္........... ခ်စ္တယ္............ ခ်စ္တယ္.............. အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ အကၡရာတင္ ... ကြ်န္ေတာ့္စာအုပ္ေလး ျပည့္က်ပ္သြားဖူးသည္။ စကားလံုးမရွိတဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ကုိ ျမိဳသိပ္ဖုိ႕ .. ငါဘယ္ေလာက္ထိ သူရဲေကာင္းဆန္လုိက္ရတယ္ဆုိတာ ငါသာ အသိဆံုးပါ ခ်စ္သူ.............. ခ်စ္သူကုိ သတိရရင္း အိပ္ပ်က္ခဲ့ညေတြ မုိးလင္းခဲ့ရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္....... ဂစ္တာကုိ ၾကိဳးညွိရင္း ကြ်န္ေတာ့္ သီခ်င္းေတြက ခ်စ္သူသာ ျဖစ္သြားခဲ့ၾကသည္။ ေဘာပင္ႏွင့္စာရြက္ကုိ ကုိင္တုိင္း ကြ်န္ေတာ့္ကဗ်ာေတြက ခ်စ္သူ၏ ကုိယ္ပြားေတြ ျဖစ္သြားၾကသည္။ကြ်န္ေတာ့္ ၀ိညာဥ္ကုိက ခ်စ္သူထံပါး ခစားေနခဲ့သည္ပဲ....... သူမသိတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ခ်စ္ျခင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ရူးသြပ္ အဲ့ဒီခန အိပ္မက္က လန္႕ႏုိးေတာ့ ခ်စ္သူဆီမွာ ကြ်န္ေတာ္မဟုတ္ေသာ ရင္ခြင္တစ္ခု ရွိေနခဲ့သည္တဲ့။ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ကူးတုိ႕ အေရာင္မွိန္... ကြ်န္ေတာ့္နံနက္ခင္းတုိ႕ ပ်က္ဆီးသြားခဲ့ဖူးသည္။ ခ်စ္ရတာ သိပ္ကုိ ပင္ပန္းရပါတယ္ခ်စ္သူ။ အဲ့လုိပဲ ရင္ထဲမွာ သိပ္ ............... နာက်င္တယ္။ ငါမဟုတ္တဲ့ ရင္ခြင္တစ္ခုရဲ႕ ေလာင္းရိပ္ေအာင္ နင္ေပ်ာ္၀င္ .... အဲ့ဒီ တံစက္ျမိတ္မွာ ငါဆုိတာ ေရခုိးေငြ႕တစ္ခုေပါ့.......... ခ်စ္သူ . . . . ငါမဟုတ္တဲ့ နင့္ခ်စ္ျခင္းမွာ နင့္ရင္ခုန္သံကုိ နားေထာင္ဖုိ႕ နင့္အိပ္ကပ္ေလး ငါ ျဖစ္ခ်င္မိတဲ့ခန.... နင္ရင္းႏွီးတဲ့ အဲ့ဒီ ရင္ခြင့္ကုိ ငါမုန္းတယ္........... ကြ်န္ေတာ္မဟုတ္ေသာ ခ်စ္သူ ျမတ္ႏုိးတဲ့ ရင္ခြင္တစ္ခုအတြက္ ကြ်န္ေတာ့္ဆႏၵကုိ အသာျပန္ျမိဳခ်.. ကြ်န္ေတာ့္တြင္ စကားလံုးတုိ႕ ဆြံ႕အသြားခဲ့သည္။ ခ်စ္သူ၏ အျပံဳးေအာက္ ကြ်န္ေတာ့္ႏွလံုးသားကုိ ျဖန္႕ခင္း .... ခ်စ္သူနင္းေသာ ဒီလမ္းေလးတြင္ ကြ်န္ေတာ္ဆုိတာ ျမက္ရုိင္းပင္ေလးတစ္ခုမွ်သာ .... မေျပာေတာ့ပါဘူးခ်စ္သူ . . . ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကုိ ေသာ့ခတ္ .... မကရေသးတဲ့ ဒီျပဇာတ္မွာ ကြ်န္ေတာ္က စစ္မထြက္ခင္ ျမွားကုန္ခဲ့ရသူ.......... ခ်စ္သူအတြက္ ခ်စ္ျခင္းကုိ ျမတ္ႏုိးစြာသိမ္းထုပ္ ... က်ေနာ့္ႏွလံုးသားကုိ သိမ္းႏွုတ္လုိက္တဲ့ အဲ့ဒီခန ....ကြ်န္ေတာ္ဆုိတာ ဒႆထက္ ရဲရင့္ခဲ့သူေပါ့...... ခ်စ္သူမသိတဲ့ ဒီဥယ်ာဥ္ထဲ ကြ်န္ေတာ္စုိက္ပ်ိဳးခဲ့မိေသာ ခ်စ္ျခင္းတြင္ ရိတ္သိမ္းျခင္းတုိ႕ မရွိခဲ့ေတာ့ပါ။ စိန္ေခၚျခင္း မရွိေသာ ဒီတုိက္ပြဲ၌ အရွံုးကုိဖက္တြယ္ အဲ့ဒီေတာင္ကုန္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ဆုိတာ မွတ္တုိင္တစ္ခုအျဖစ္ .. သမုိင္း ေမာ္ကြန္းတင္ခဲ့သည္။ ခ်စ္ျခင္းမွာ လုပ္ယူလုိ႕ မရဘဲ သူ႕ဟာသူ အလုိလုိ ေပါက္ဖြားလာတဲ့အရာေတြ ရွိတယ္ဗ်... ကြ်န္ေတာ္က ပန္းတစ္ပြင့္မဟုတ္ဘူး... သစ္တစ္ပင္ပါ... ဥယ်ာဥ္မွဴး စိတ္ရွိတဲ့သူတုိင္း ပန္းကုိ ပ်ိဳးတဲ့လက္ပဲ ျဖစ္ခ်င္ၾကတယ္... သစ္ပင္ဆုိတာ ပန္းပ်ိဳးလက္ မရွိလဲ .. သူ႕ဟာသူ ရွင္သန္ႏုိင္တယ္... သူ႕မွာ ခုိင္မာတဲ့ ေရေသာက္ျမစ္ေတြ ရွိတယ္ေလ... သူ႕ရဲ႕ အတြင္းထဲမွာကုိ အျပင္လူေတြ မျမင္ႏုိင္ေလာက္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြ ရွိေနတာပဲ... ကြ်န္ေတာ္က သစ္ပင္ပဲ.. ပန္းပြင့္ေလးလုိ႕ ႏူးႏူးညံ့ည့ံ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕နဲ႕ ေမႊးရနံ႔ေပးႏုိင္တဲ့သူ မဟုတ္ဘူးဗ်.... သစ္ပင္က သစ္ပင္လုိေနတာပဲ ေကာင္းတယ္... ပန္းပြင့္လုိ သြားေနရင္ ရယ္စရာ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ ျဖစ္သြား မွာေပါ့............ နင့္ကုိသိပ္ခ်စ္မိတဲ့ ဒီခ်စ္ျခင္းေတြကုိ ငါ အသာျပန္ျမိဳသိပ္ရင္း....... နင့္ကုိ တိတ္တဆိတ္ပဲ ငါလြမ္းတတ္ခဲ့ေတာ့တယ္ခ်စ္သူ...... တကယ္ေတာ့ ငါက .. မဖူးခင္ကတည္းက ေၾကြခဲ့ရတဲ့ေကာင္ပါ ခ်စ္သူ.... ေဇာ္ http://latlatzaw.blogspot.com/ .

တစ္ေခတ္ တစ္ေယာက္လူ

. ကဗ်ာတို႔ရဲ႕ အရွင္သခင္ . . . . ျမင္းျဖဴေျခာက္ေကာင္ေသာ့တဲ့ ရထားလံုးန႔ဲ သံသရာ ေလာကႀကီးထဲ သူ ခရီးတစ္ေခါက္ ထြတ္သြားခဲ့ျပန္ျပီ ။ ေနေတြ လေတြေတာင္ မွိန္လို႔ ႀကယ္ေတြ ညေတြေတာင္ ငိုခဲ့ႀကရ ။ တာရာ မရွိတဲ့ စကားလံုးကၽြန္း အသက္ေသမသြားတဲ့ ကဗ်ာ ခ်န္္ခဲ့တဲ့ နကၡတ္ရစ္သမ္ အပိုင္းပိုင္း အစစ ကြဲေႀကေနတဲ့ ေတးသြား ေတြေအာက္ ၀ိညာဥ္ရိုင္းေတြ မ်က္ရည္နဲ႔ ကခုန္ေနႀကဦးမယ္ ။ အကၡရာကို ေတးသြားတစ္ပုဒ္လို သီဆိုခဲဲ့သူ ဘ၀ကို ခပ္ႀကမ္းႀကမ္း အဖန္ရည္တစ္ခြက္လို ေမာ့ေသာက္ခဲ့သူ အထီးက်န္ျခင္းကို ေက်ာပိုးအိတ္တစ္အိတ္လို လြယ္ထားခဲ့သူ ။ ေနာက္ဆံုး . . . ေနာက္ . . . ဆံုး . . . ႏႈတ္မဆက္ လက္မျပပဲ သူ႔ႀကယ္သူ ခပ္ဆိတ္ဆိတ္ေျခြခဲ့တယ္ ။ ႀကယ္စင္ေတြ အျပိဳင္းျပိဳင္း ျပိဳလဲ မီးေတာက္ ရစ္သမ္ေတြေအာက္မွာ ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ျပီး အိပ္မက္ေတြ ငိုခဲ့ႀကရ ။ တစ္ေခတ္ တစ္ေယာက္ ငါတို႔ ရင္ဘတ္ႀကားက ႏွင္းဆီဓားသြား သူ ဆြဲႏုတ္သြားခဲ့ျပီး ။ ( ဆရာတာရာမင္းေ၀ သို႔ ) လင္းေခတ္ဒီႏုိ ( ၆ . ၈ . ၁၀ ) .