ဒီညချမ်းမှာ ငါ့ကိုယ်ပေါ်ကို တိုးတိုးတိတ်တိတ် မိုးတွေရွာချပေးပါ

. မွန်းကျပ်မှုတွေက 

. စိတ်အာရုံတွေကြားမှာ

. အနီလှိုင်းတွေ အရောင်တရဲရဲ

. လွှင့်ထုတ် ပစ်ခတ်ကြ . . . ။

. ကြမ္မာဆိုးဟာ လက်တစ်ကမ်းမှာ 

. အသင့်အနေအထားနဲ့

. ကျုပ်ဒူးထောက်မယ့် အချိန်ကို စောင့်နေတယ် . . ။

. ပန်ရိုင်းတွေကြားမှာ 

. နဂါးတွေနဲ့ သူမ ကခုန်တာတွေ့တိုင်း

. မီးတောင်တစ်ခုပြီး တစ်ခု ပေါက်ကွဲသလို

. ကျွန်တော့် အာရုံဦးဟာ

. နီရဲ ဆွေးမြေ့ခဲ့ရ . . ။

. နိုးတဝက် အိပ်တဝက် မနက်ခင်းဟာ

. သူမကြောင့် ငိုခဲ့ရ

. သူမကြောင့် ပျော်ခဲ့ရ

. သူမကြောင့် လွမ်းဆွတ်ခဲ့ရ

. သူမဟာ နှင်းဆီသွေးလို ရဲတဲ့ မင်းသမီး . . ။

. ဘယ်အလင်းနဲ့များ

. ကျုပ်ကို ငြို့ငင်ထားသလဲ 

. ကျုပ်ရဲ့ ဝိညာဉ်တို့ မြေပေါ်မှာ ညွတ်တွားသွားကြ . . ။

. သူမ စိတ်ကို ငြိုငြင်အောင်လုပ်ဖို့

. ဘယ်နတ်ဘုရားမှ အားအင်မပေးနိုင်ခဲ့ဘူး

. ရင်ဘတ်ထဲ မီးပွင့် ပန်းချပ်တွေ 

. အပြိုင်းအရိုင်း လွင့်ဖွာ ပွင့်ထွက်ကုန်ကြ . . ။

. နွေကိုမှ ပန်ချင်တဲ့ ကောင်မို့

. ဘယ်ဆောင်းနဲ့ ဖြန်းဖြန်း မအေးတော့တဲ့သူလေ

. အရှုံးတွေ တစ်တိုင်ပြီး တစ်တိုင်

. သူမရှေ့မှာ ဦးညွှတ်ခဲ့ကြတယ် . . ။

. ပြီးဆုံးသွားတာ သေချာပါတယ်

. အရာရာ 

. ပြီးဆုံးသွားခဲ့ကြတယ် ။

. ကောင်မလေးရေ

. ကျေးဇူးပြုပြီး 

. ဒီညချမ်းမှာ . . .

. ငါ့ကိုယ်ပေါ်ကို

. . . တိုးတိုး တိတ်တိတ် 

. . . . . . မိုးတွေ ရွာချပေးပါ  ။

လင်းခေတ်ဒီနို . . . ( ၁၉.၄.၁၄ )