ခ်ိတ္ဆြဲ မထားတဲ့ ဒိုင္ယာရီ

.

ေန႔ရက္ေတြ နံရံေပၚမွာ

အတိအက် ခ်ိတ္ဆြဲမထားဘူး

လက္တြဲရမည့္ အခ်ိန္ေတြ

ခပ္ပါးပါး ဒိုင္ယာရီထဲ

ညွပ္သိမ္းထားရေတာ့မယ္ . . . . .

ကမာၻတစ္ျခမ္းစီမွာ

ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္းစီဆိုေပမဲ့

၀င္ရိုးစြန္း အလယ္မွာ

ငါတို႔ ႏွလံုးသားေတြထပ္တူက်လို႔

အနားသတ္ေတြ ညီခဲ့ဖူးတယ္ . . . . .

ႏႈတ္ထြတ္ စကားလံုးေလး

တစ္လံုးတည္းပါပဲ . . .

ဘ၀ကို စႀကၤာ၀ရာႀကီးေလာက္

ခမ္းနားသြားေစနိင္သလို

ပင္လယ္ႀကီးေလာက္လည္း

နက္ရွဳိင္းသြားေစနိင္တယ္ အိမ့္ျဖဴ . . . . .

ငါေရးတဲ့ အလြမ္းကဗ်ာမွာ

ဇာတ္လမ္းေတြ မပါဘူး

သံေယာဇဥ္ အတုေတြ မပါဘူး

အစားထိုးခ်စ္ျခင္းေတြ မပါဘူး

ကုန္ႀကမ္းေတြ မပါဘူး

" အႏွစ္ " ဆိုတဲ့ စကားေလးပဲ

ရင္ခံုသံေတြ ထပ္ေအာင္ ပါခဲ့တယ္ . . . . .

မင္းမရွိတဲ့ ဒိုင္ယာရီမွာ

ငါ့ လက္ေတြ ဆက္မေရးေတာ့ဘူး

ထံုအေနတဲ့ ရင္ဘတ္ႀကီးနဲ႔

အနာဂတ္ေတြ

ကာရံမဲ့အလြမ္းနဲ႔ ဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမွာေပါ့ . . . . . . .

မင္းအတြက္ မက္ထားတဲ့ ေရႊသားအိမ္မက္

ဖြင့္ထားတဲ့ ရင္ဘတ္ထဲက သံေယာဇဥ္

သြန္ခ်လိုက္တဲ့

အလြမ္း တစ္စက္ျခင္းစီနဲ႔ ဒီကဗ်ာ . . .

နာက်င္စြာနဲ႔ ငါသြန္းဆစ္ခဲ့တယ္ အိမ့္ျဖဴ . . . . .

လင္းေခတ္ဒီနို ( ၃၀.၆.၁၀ )

ေလွတစ္စင္း . . . ခရီးတစ္ခု . . . လူသားႏွစ္ဦး

. ရင္ . . . ရင္ ဘတ္ ႀကီး နဲ႔ ေပြ႔ထားရတယ္ . . . ဖိတ္ လွ်ံ လြင့္ ထြတ္ . . .ဖြာကနဲ အလြမ္းေတြ ငါ့ကိုယ္ေပၚမွာ ေမွာက္ရက္လဲက်တယ္ . . . ကိုယ္တိုင္လဲ သူတို႔ေပၚ ေျခေခါက္လဲလို႔ . . . ။ မျမင္ဖူးပဲ ရူးခဲ့တယ္ . . . ဟုတ္တယ္ . . . ငါကိုယ္တိုင္လည္း ထူးခဲ့တာပဲ . . . ဒုကၡေတြ ထူထူထဲထဲႀကီးနဲ႔ေကာင္ . . . ငါ့ဆီလာဖို႔ေတာင္ မင္းအတြက္ ဆင္းစရာ ေလွကားမရွိဘူး . . . ငါ့ဘ၀က လွ်ိဳလိုနက္တယ္ . . . ေလွတစ္စင္း . . . ခရီးတစ္ခု . . . လူသားႏွစ္ဦး . . . နံ ႏွစ္ဖက္ကို တဖက္တခ်က္ နင္းျပီး တစ္ေယာက္ တစ္ဖက္ ေလွာ္ေနတယ္ . . . တဖက္ျခမ္း . . . တက္က်ိဳးသြားတာလား . . . လက္မထိုးႏုိင္ေတာ့တာလား . . . . လႈပ္ရွားမႈ ကင္းမဲ့ . . . . ေနာက္တဖက္ျခမ္း . . . . တစ္ေယာက္တည္း ေလွာ္ေနမွေတာ့ ဒီေနရာမွာပဲ တ၀ဲလည္လည္ . . . . ။ ပန္းတိုင္ . . . . . . . . . . . . . . ေ၀၀ါးေနေပမဲ့ ျမင္ေနရဆဲ . . . . . မေရာက္နိင္ဘူးတဲ့လား . . . ေရဆန္ေပမဲ့ မုန္တိုင္းမထန္ေသးဘူး . . . လႈိင္းႀကီးေနလို႔လား . . . ဖ၀ါးေအာက္မွာပါပဲ . . . တက္(စိတ္ဓာတ္) ေတာ့မခ်ိဳးပစ္လိုက္နဲ႔ . . . ေက်နပ္ေနဆဲပါ . . . ပန္းတိုင္ မေရာက္ေသးေပမဲ့ တက္ေတြ ေပ်ာက္ခဲ့လည္း . . . ခရီးတစ္ခု . . . တစ္ေလွတည္းမွာမို႔ . . . တသက္လံုး ၀ဲလည္ေနလည္း ေက်နပ္ဆဲပါပဲ . . . . . လင္းေခတ္ဒီႏို ( 8.6.2010 , 8.30 AM) .

ေခ်ာကလက္ေရာင္ အလြမ္း

. ကိုယ့္ဘုရင္မ ကိုယ့္ကို ျပန္ခ်က္တဲ့ ကစားကြက္မွာ အကြက္မေရႊ႕ရပဲ ငါဟာ နန္းခ်ခံလိုက္ရတယ္ . . . . . . တပင္တိုင္ပါပဲ . . . . . . အစကိုလည္း သူပဲ ထြတ္ခဲ့ျပီး အဆံုးကိုလည္း သူပဲ သတ္ခဲ့တယ္ . . . . . . ေသစားေသေစ အမိန္႔စာတမ္း ငါ့ရင္ဘတ္ကို မင္းဘယ္ေတာ့ ပို႔မွာလဲ . . . . . . ေသေလာက္ေအာင္ပါပဲ . . . ငါ့ကဗ်ာေတြ ကမာၻထဲက ခဏ ခဏ ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္ . . . . . လွလြန္းလို႔ ထင္ပါ့ . . . ငါ့ႏွလံုးသာေတြေတာင္ မ်က္ေမွာင္ခ်လို႔ . . . . . ေမွာ္၀င္လြန္းေနတဲ့ မင္းအျပံဳးေတြေအာက္မွာ ငါ့ ထစ္ခ်ဳန္းသံေတြ အပံုလိုက္ႀကီး ေႀကြ ေႀကြက်သြားတယ္. . . . ျဖဳတ္မသြားခင္ကတည္းက ရုတ္သြားတဲ့ လက္ ငါ့ အိမ္မက္ႀကီး တခုလံုးကို ဆြဲခါခ်သြားတယ္ က်လာလိုက္တဲ့ ေခ်ာကလက္ေရာင္ အလြမ္းေတြ မင္းနာမည္ေခၚရင္း မိုးစုန္စုန္ ခ်ဳပ္လို႔ . . . . . . မင္း ျပန္မလာတဲ့ ညေတြထဲ ငါ့ကိုယ္ငါ ခါးခါးသီသီး ေဖ်ာ္ခ်ရင္း အလြမ္းေတြနဲ႔ ေမ်ာေနဆဲပါ " အိမ့္ျဖဴ " ရယ္ . . . . . . . လင္းေခတ္ဒီနို ( 1.6.10 ၊ 8း30 AM )