Saturday, April 10, 2010
အရူးရင့္စိတ္
.
အသဲကြဲ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေရထဲ ျပဳတ္က်သြားတယ္
ေကာက္ယူမယ့္ လက္ေတြအေနာက္ စိတ္ေတြ ပါမသြားဘူး
ေမ်ာသြားတဲ့ အရာ၀တၱဳကို သစ္ရြတ္ တစ္ရြတ္လို ေတြး ေငး ႀကည့္
ေအးစက္ထံုက်င္ လက္ေတြ ၊ ေသြးမဲ့ မ်က္ႏွာ ၊ စိတ္မရွိတဲ့ ကိုယ္
အရာရာဟာ ေလးလံတုံ႔ဆုိင္း ငါ့စိတ္ထဲမွာ ငါ့ကိုယ္က ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္ . . .
သူသီသြားတဲ့ စကားလံုးအစအနေတြ
နားထဲ ေဘာင္ဘင္ရိုက္ခတ္ ႏွလံုးသားထဲပါ ေဖာက္ထြင္း
ဘယ္န၀င္ပီယံသီခ်င္းမွ ငါ့ရင္ဘတ္ထဲ ေျပးမ၀င္လာနိုင္ခဲ့ဘူး
စိတ္ေတြ . .
ရွာမေတြ႕ေတာ့တဲ့သူတစ္ေယာက္ အေနာက္
လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ တိမ္ေတြလို ကစဥ့္ကလွ်ား လြင့္ေ၀းေျပးလိုက္ . . .
ရယူပိုင္ဆိုင္လိုတဲ့ စိတ္ေတြ ေခါက္သိမ္းထုပ္ပိုး
အတၱမဲ့ လမ္းေပၚ တက္ေလွ်ာက္ ႀကည့္တယ္
နင္းခ်မိလိုက္တာ လိုခ်င္တပ္မက္မႈေတြ အျပံဳလိုက္ အတစ္လိုက္ . . .
ခ်စ္သူ . . . . .
ရယူပိုင္ဆိုင္လိုတဲ့ စိတ္ေတြအေနာက္မွာ
ငါဟာ ေနျမင့္ေလ အရူးရင့္ေလ ပါပဲ . . .
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment