ဆံုမွတ္ေတြ လြဲေနတဲ့ သက္တံ့

ဒိုင္ယာရီ ဆိုတာ                           

အခ်စ္စကားလံုးေတြ ပုန္းခိုခဲ့တဲ့

ဗံုးခိုက်င္းကေလးပဲ. . .  ။

စူးစူး၀ါး၀ါး ျပန္ငံုႀကည့္မိတဲ့

ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ တစ္အုပ္

မ်က္ႏွာဖံုးေပၚက

ဖီးလ္နစ္ဌက္ကေလးေတြက

မီးညြန္႔ ေတြထဲ

ငါ့စိတ္ကုိ ပစ္သြင္းလိုက္တယ္

အတိတ္ရဲ႕ အရိပ္ေတြ

ဖိတ္ဖိတ္စင္စင္ လြင့္ဖြာတက္လာလို႔ . . . ။

အိပ္မက္ေတြ ၊ အိပ္မက္ေတြ

အိပ္တ၀က္ ႏိုးတ၀က္ ၊

သစၥာျမိဳ႕ပ်က္မွာ

ေတာေျခာက္တဲ့ ဗံုသံေတြနဲ႔  . . . .  ။

ဆံုမွတ္ေတြ လြဲေနတဲ့ သက္တံ့မွာ

ေကာင္းကင္ကို

ဆြဲခြါျပီး

ဘယ္ႏွစ္ခါ ျပန္တည့္တည့္

" ဘ၀ " က ရင္ခုန္ရတာပဲ

အဖတ္တင္တယ္

ဒီလိုနဲ႔ ငါဟာ

ဘယ္ေႏြဦးေပါက္မွာမွ မေတာက္တဲ့ မီးနဲ

ေလာင္ကၽြမ္းခံလိုက္ရတဲ့

ေနတစ္လံုးေပါ့. . . . .  ။

ဆိုဖီယာ . . . .

မင္း မ်က္လံုး ရြဲရြဲေလးေတြနဲ႔

ငါ့ကို မႀကည့္ပါနဲ႔ေတာ့

အိပ္မက္ဆိုတာ

ဘယ္ႏွစ္ခါ ျပန္မက္မက္

အိပ္မက္ပဲ မဟုတ္လား

ဆိုဖီယာ  . . . . ။

ကမာၻတစ္ျခမ္းက ႏွလံုးသားနဲ႔

ကမာၻတစ္ျခမ္းက ခ်စ္ျခင္းတရား

လက္ျခင္း မခ်ိတ္လည္း နားလည္တယ္

ကြာေ၀းေနတဲ့

ကမာၻတစ္ျခမ္းစီေႀကာင့္

တြဲခိုလိုက္ရတဲ့ မ်က္ရည္ေတြဟာ

ေတးသြားရဲ႕ စည္းခ်က္ဆိုရင္

ေ၀းကြာေနတဲ့

ကမာၻတစ္ျခမ္းစီမွာ

တို႔ ႏွလံုးသားေတြ

ေျမခ် စိုက္ပ်ိဳးထားလိုက္မယ္

တေန႔ . . . . . . .

ကမာၻ႕ဗဟို တစ္ေနရာမွာ

တို႔ ခ်စ္ျခင္း အျမစ္ေတြ

ဆံုႀကလိမ့္မယ္ . . . . . . .  ။

လင္းေခတ္ဒီႏို ( 4.7.13 )