Saturday, April 10, 2010
ဗလာက်င္း အခန္း
.
ဗလာက်င္း အခန္းတစ္ခန္း
ေကာင္းကင္မရွိ . . .
ေျမႀကီးမရွိ . . .
ေဆးေရာင္ေတြ ကြက္တိကြက္ႀကား
၀မ္းမနည္းဘူး မိတ္ေဆြ . . .
ဘ၀က တြင္းနက္ေတြနဲ႔
ဒီလိုပဲ အေရာင္ေတြ သုတ္ခံရတယ္ . . . . . . . . . .
ေလာဘ ေလာင္ျမိဳက္ေနတဲ့ ေလာကမွာ
ေငြ၀ယ္ကၽြန္တစ္ေကာင္လို
အတၱကို ထမ္းပိုးလုပ္
ေက်ာေပါက္မတတ္
ရုန္းတယ္ . . .
ရုန္းတယ္ . . .
လူေတြက လူေတြကို မ်ိဳေန
မုသားေတြက ေနရာတိုင္းမွာ
မွင္ေသေသနဲ႔ . . . . . . . . . .
ပုပ္သိုးေနတဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထား
သစ္စီးသုတ္ျပီး ေရြခ်ႀကည့္တယ္
အနံ႔က ေအာ့အန္ခ်င္တုန္းပဲ . . .
အသက္က အစိတ္သား
ခ်ိန္ခြင္လွ်ာက ခုထိ ေဘးမထြတ္ေသးဘူး . . . . . . . . . . .
ဒုကၡကို ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖၚလို
ပုခံုးဖက္ေပါင္း အႏွိမ္ခံရတာေတြက
ခပ္ဖန္ဖန္ က်စိမ့္တစ္ခြက္လို
ရိုးအီေနခဲ့ျပီး . . . . . . . . .
၁၅၀၀ . . . .
အခ်စ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး
ငါ့ ေန႔တြက္ လုပ္ခ
၀မ္းတစ္ထြာ ျပည့္ဖို႔
ငပိရည္နဲ႔ ထမင္းေတာ့ နပ္မွန္တယ္ . . . . . . . . . .
ကဲ . . . ေဘာ္ဒါႀကီး ဒုကၡ
ဒီမနက္လည္း အတူတူ အလုပ္ဆင္းႀကတာေပါ့ကြာ . . . . .
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
လူေတြက လူေတြကို မ်ိဳေန
မုသားေတြက ေနရာတိုင္းမွာ
မွင္ေသေသနဲ႔ . . . . . . . . . .
ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ကုိယ္မွန္ထဲ
ျပန္ျမင္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိပ္မမွတ္မိခ်င္ဖူး....
:S
ရုန္းရတုန္းပဲ
Post a Comment