အရိုင္းဆန္ ည

. ရက္စက္ေတာ့မယ္ မုဆိုးတစ္ဦးရဲ႕ တည္ျငိမ္ျခင္းနဲ႔ ညတစ္ညက အစပ်ိဳးတယ္ လမိုက္က မသိမသာ မ်က္ကြယ္ျပဳလို႔ လႈိင္းလံုးေတြက မာန္နတ္ေယာင္ေဆာင္ ေသျခင္းတရားနဲ႔ ဌက္ဆိုးထိုးသံႀကား တို႔အသက္ေတြ တစ္စစီ ဖဲ့ေျခြခံလိုက္ရတယ္ . . . . . . . . . . ေႀကာက္ခမန္းလိလိ ပင္လယ္ေအာ္သံေအာက္ တမင္းလံုးတေစၥ အေျခာက္ခံလိုက္ရတဲ့ ဘ၀ေတြ . . . ဘ၀ေတြ . . . ကူညီရာမဲ့ ေရျပင္အထက္ေအာက္ တစ္စစီ ျပန္႔ က်ဲ ေႀက မြ ပ်က္စီးလို႔ . . . . . . . . . . . အေဖ့လက္ကို ဆြဲမလား . . . အေမ့လက္ကို ဆုပ္ကိုင္မလား . . . အားကိုးရာမဲ့ လူမမယ္ေလးေတြရဲ႕ ငိုညည္းသံေတြ ဘယ္သူကူညီမလဲ . . . ဘယ္သူ လက္ကမ္းမလဲ . . . ေႀကကြဲစြာနဲ႔ ေပးဆပ္ခဲ့ရျပီးပဲ . . . . . . . . . သားငယ္ ဘယ္မွာလဲ . . . သမီးငယ္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ . . . အမိအဖ တို႔ရဲ႕ ပူေဆြးေလာင္ျမိဳက္တဲ့ မ်က္ရည္ေတြ . . . မ်က္ရည္ေတြ . . . မ်က္ရည္ေတြ ေအာက္က ႏွလံုးသားေတြ ကြဲေႀကအက္လုိ႔ နာနာက်င္က်င္ကမ္းမွာ ေပးဆပ္ခဲ့ရျပီးပဲ . . . . . . . . . . မဟူရာ ညျပင္က အေမွာင္ကို ဆြဲခ်ဳံ တို႔ေတြက ေသမင္းနဲ႔ စစ္ခင္း ဒီေရျပင္ကို တို႔ေက်ာ္နိုင္ပါ့မလား . . . စိတ္ဓာတ္ေတြ တဘံုးဘံုးက်ရွဳံး မရွိစေလာက္ အင္အားေလးေတြနဲ႔ ေနာက္ဆံုးထြတ္သက္အထိ တိုက္ပြဲ ၀င္ခဲ့သူေတြ ဧရာ၀တီကမ္းမွာ ခႏၱာေတြ ေသာင္တင္လို႔ . . . . . . . . . . ေလာကဓံက ရက္စက္တာလား . . . ကံႀကမၼာက ႀကည္စယ္တာလား . . . လူ႔အသက္ေပါင္း သံုးသိန္းေက်ာ္ မုန္တိုင္းရဲ႕ အရိုင္းဆန္တဲ့ က ကြက္မွာေမွ်ာလို႔ ေသမင္းကို ဒူးေထာက္ခဲ့ရတာ သခၤါရတရားတဲ့လား . . . . . . . . . . ဆံုးရွဳံးခဲ့တဲ့ အိမ္မက္ေတြ . . . လြင့္ေပ်ာက္ခဲ့တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ . . . က်ရွဳံးခဲ့တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ . . . ေႀကမြေနတဲ့ အနာဂတ္ေတြ . . . တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေနတဲ့ ဘ၀ေတြကို ငါတို႔ ေမတၱာတရားနဲ႔ ေအးျမေစလို႔ အရိုင္းဆန္တဲ့ မုန္တိုင္းေရ . . . မင္းေျခမြခဲ့တဲ့ ဗလာက်င္း ဘ၀ေတြ အတြက္ ငါတို႔ ကရုဏာလက္ေတြ ေဖးကူ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အိမ္မက္ေတြကို ေကာင္းကင္ေပၚ ဆြဲတင္လို႔ ရည္မွန္းခ်က္အလင္းေရာင္ေတြ သူတို႔ ရင္ဘတ္ထဲ ငါတို႔ ထည့္ေပးနိုင္ခဲ့ျပီး . . . . . . . . . . .