Saturday, April 10, 2010
ေဆာင္းကြယ္ညရဲ႕ ႏွင္းပြင့္ခ်ိန္
.
ႏွင္းျမဴေတြ ပါးပါးလွပ္လွပ္ေလးဆိုင္း
ေလေျပရိုင္းေတြ ခပ္ရွိဳက္ရွဳိက္ေလးေသြး
ခပ္မိုက္မိုက္ လေရာင္ေအာက္က
ျပိဳးတစ္လွည့္ ျပက္တစ္လွည့္
လင္းလက္ေနတဲ့ ေရျပင္က်ယ္ရဲ႕
ခပ္ေဆြးေဆြး ခံစားခ်က္နဲ႕အတူ
မင္ကို ကိုယ့္အနားမွာရွိေစခ်င္ပါရဲ႕
ဒီဇင္ဘာ …………………..
ငါ့ရင္ကို ခပ္စိမ့္စိမ့္ေလးတိုက္ခတ္ျပီး
အေ၀းကိုေျပးထြတ္သြားတဲ့ ဒီဇင္ဘာရယ္
မပ်ိဳျမစ္တဲ့ ရွတတ စကားလံုးေတြနဲ႔
တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ဦးေန႔ရက္ေတြကို
ခပ္ရုိင္းရိုင္း မင္းအဆံုးသတ္ခဲ့ျပီးပဲ
ဒီဇင္ဘာ ………………….
မင္းရဲ႕ ဖူးဖူးပြင့္ပြင့္ နွဳတ္ခမ္း
ျဖဴစင္ေႏြးေထြးတဲ့ အနမ္း
မေမ့နိုင္တဲ့ အျပံဳးလဲ့လဲ့ေလးေတြက
တစ္တစ္ရစ္ရစ္ ညိဳ႕ခဲ့ေတာ့
ငါ့ရင္မွာ အလြမ္းေတြ ပြင့္ခဲ့ျပီးေပါ့
ဒီဇင္ဘာ ………………….
မင္းသင္ေပးခဲ့တဲ့ အလြမ္းဘာသာမွာ
ငါ မလြမ္းခ်င္ပဲ လြမ္းခဲ့ရတယ္
ငါ မဖတ္ခ်င္ပဲ ဖတ္ခဲ့ရတယ္
အသည္းကြဲသူ ဖတ္ရမယ့္ဘာသာရပ္မွာ
ငါ စာမတတ္ခ်င္ခဲ့ဘူး
ဒီဇင္ဘာ………………….
တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ လွပတဲ့အနာဂတ္
ပါးပါးလ်ားလ်ား ဓားသြားကေလးနဲ႕
မင္း ခပ္ေပါ့ေပါ့ လြင့္ေျခြခဲ့ေပမဲ့
ငါ့ ရင္ထဲက အလြမ္းသစ္ပင္မွာေတာ့
ငါ ခ်ိတ္ထားဆဲပါပဲ
ဒီဇင္ဘာ ………………………………
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment