ေလွတစ္စင္း . . . ခရီးတစ္ခု . . . လူသားႏွစ္ဦး

. ရင္ . . . ရင္ ဘတ္ ႀကီး နဲ႔ ေပြ႔ထားရတယ္ . . . ဖိတ္ လွ်ံ လြင့္ ထြတ္ . . .ဖြာကနဲ အလြမ္းေတြ ငါ့ကိုယ္ေပၚမွာ ေမွာက္ရက္လဲက်တယ္ . . . ကိုယ္တိုင္လဲ သူတို႔ေပၚ ေျခေခါက္လဲလို႔ . . . ။ မျမင္ဖူးပဲ ရူးခဲ့တယ္ . . . ဟုတ္တယ္ . . . ငါကိုယ္တိုင္လည္း ထူးခဲ့တာပဲ . . . ဒုကၡေတြ ထူထူထဲထဲႀကီးနဲ႔ေကာင္ . . . ငါ့ဆီလာဖို႔ေတာင္ မင္းအတြက္ ဆင္းစရာ ေလွကားမရွိဘူး . . . ငါ့ဘ၀က လွ်ိဳလိုနက္တယ္ . . . ေလွတစ္စင္း . . . ခရီးတစ္ခု . . . လူသားႏွစ္ဦး . . . နံ ႏွစ္ဖက္ကို တဖက္တခ်က္ နင္းျပီး တစ္ေယာက္ တစ္ဖက္ ေလွာ္ေနတယ္ . . . တဖက္ျခမ္း . . . တက္က်ိဳးသြားတာလား . . . လက္မထိုးႏုိင္ေတာ့တာလား . . . . လႈပ္ရွားမႈ ကင္းမဲ့ . . . . ေနာက္တဖက္ျခမ္း . . . . တစ္ေယာက္တည္း ေလွာ္ေနမွေတာ့ ဒီေနရာမွာပဲ တ၀ဲလည္လည္ . . . . ။ ပန္းတိုင္ . . . . . . . . . . . . . . ေ၀၀ါးေနေပမဲ့ ျမင္ေနရဆဲ . . . . . မေရာက္နိင္ဘူးတဲ့လား . . . ေရဆန္ေပမဲ့ မုန္တိုင္းမထန္ေသးဘူး . . . လႈိင္းႀကီးေနလို႔လား . . . ဖ၀ါးေအာက္မွာပါပဲ . . . တက္(စိတ္ဓာတ္) ေတာ့မခ်ိဳးပစ္လိုက္နဲ႔ . . . ေက်နပ္ေနဆဲပါ . . . ပန္းတိုင္ မေရာက္ေသးေပမဲ့ တက္ေတြ ေပ်ာက္ခဲ့လည္း . . . ခရီးတစ္ခု . . . တစ္ေလွတည္းမွာမို႔ . . . တသက္လံုး ၀ဲလည္ေနလည္း ေက်နပ္ဆဲပါပဲ . . . . . လင္းေခတ္ဒီႏို ( 8.6.2010 , 8.30 AM) .