၀ ဆြဲ မပါပဲ လြမ္း လို႔ လမ္း ေပၚေရာက္ေနတဲ့ေကာင္

. တိတ္ဆိတ္တဲ့ ေလးေထာင့္ ဆန္ဆန္ ေလာကေလးတစ္ခု . . . . ထိုင္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္မသိေတာ့ဘူး . . . . ေရးလက္စ ကဗ်ာႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္အာရုံကို ျပန္ဖတ္ေနတယ္ ။ စိတ္ေတြ စာရြတ္ႀကီးေပၚ လြင့္ လြင့္ ထြတ္သြား . . . . ေရးခ်လိုက္တဲ့ စကားလံုးက " ငါ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ခ့ဲဖူးတယ္ " . . . . အဲဒီ စာတစ္ေႀကာင္းတည္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကမာၻ ဒီေန႔ ေခ်ာက္နက္ႀကီးထဲ ျပဳတ္က်သြားျပီ ။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ စာရြက္တစ္ရြက္နဲ႔ လြမ္းသူ႔ကဗ်ာ အပိုင္းအစ မွိန္ျပျပ ညမီးအိမ္ ေအာက္မွာ အရိပ္မထြတ္တဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ အသက္ရွဳေနတာေတာင္ ရင္ဘတ္က ဖိုမလာေတာ့ဘူး ေဘးနားက တပတ္ႏြမ္း လြယ္အိတ္ အစုတ္ထဲ ဒဏ္ရာခါးခါးေတြ " ရဲ . . တင္း . . ရိုင္း . . စိုင္း " ေနတယ္ ။ မနက္ျဖန္တိုင္းမွာ ပစၥဳပၸန္ေတြ ေခၽြခ်ခံရေတာ့မယ္ . . . . တဒဂၤ ေရႊေရာင္အိပ္မက္ေတြ . . . . အိပ္မက္ေတြထဲ လွလြန္းေနတဲ့ အိမ့္ျဖဴရဲ႕ အျပံဳးႏုႏုေလးေတြ . . . . အျပံဳးႏုႏုေလးေတြနဲ႔ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ ၀င္၀င္လာတဲ့ သူ႔ ႀကင္နာမႈအသံေတြ . . . . သူ႕ ႀကင္နာမႈအသံေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားက အလိုလိုေနရင္း သူ႔ ရုပ္ေသး ျဖစ္သြားတယ္ ။ အမိုးမဲ့ အကာမဲ့ ႏွလံုးသားနဲ႔ ေကာင္ အမိုးနဲ႔ အကာနဲ႔ အရွဳံးသမားဆိုတဲ့ ေကာင္ ပပ၀တီလို ေဆာင္းနတ္သမီးကိုမွ အရူးအမူး စြဲလမ္း ၀ ဆြဲ မပါပဲ လြမ္း လို႔ လမ္း ေပၚေရာက္ေနတဲ့ေကာင္ အမိုးမဲ့ အကာနဲ႔ က်င္းထဲမွာ ေသေသသပ္သပ္ေလး ကိုယ့္အသက္ ကိုယ္ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္ ။ လင္းေခတ္ဒီႏို