Saturday, April 10, 2010

စိတ္

. မေမ့နိုင္ေသးတဲ့ အရသာ တစ္ခု အနံေမႊးေမႊး နက္စ္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ငါမေသာက္ျဖစ္ခဲ့တာ ငါ့အိမ္မက္ေတြ ကမာၻတစ္ဖက္ျခမ္းမွာ အထပ္လိုက္ ေဆြးေနကတည္းက . . . . သတိရျခင္းေတြ မ်ားေနတဲ့စိတ္ ခဏခဏ သိမ္း၀ွက္ရလြန္းလို႔ ငါ့စိတ္နဲ႔ ငါေတာင္ အတိတ္ရဲ႕ အရိပ္ေတြမွာ ေန႔ ေန႔ . . . ည ည သဟဇာတ မျဖစ္ခဲ့ဘူး ။ ငါခုန္ခ်လိုက္တဲ့ အနာဂတ္တြင္းနက္ ေနရာတိုင္းမွာ အခ်ိဳးအစား မညီဘူး ေလွ်ာက္ေနရတဲ့ တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚ ကမ္းပါး ေစာက္နက္လမ္း ပြန္းပဲ့မႈေတြ မ်ားလြန္းလို႔ မင္းကို ကမ္းမယ့္ ငါ့လက္ေတြ ခုတ္ျဖတ္ . . . . ႏႈတ္နဲ႔ေတာင္ မေခၚရက္ခဲ့ဘူး . . . . မင္းအတြက္ ေပးဆပ္ခ်င္တဲ့ ခမ္းနားထည္၀ါမႈ သမိုင္းအေဟာင္းေတြ ငါ့အေရွ႕က ဥၾသသံေပး ထြတ္ခြါသြားတာ ကမာၻ တစ္ပတ္ေတာင္ ျပည့္ေလာက္ေရာေပါ့ ျပန္ဆိုက္လာဖို႔ ငါ့ဘူတာ . . . သူတို႔ ရွာမေတြ႕ခဲ့ႀကဘူး ။ ယံုႀကည္ခ်က္ . . . တစ္ေန႔တစ္လံ ပုဂံဆီလဲ မေျပးဘူး ငါ့လမ္း ငါေလွ်ာက္ ကုန္းေကာက္စရာ မရွိေတာ့ရင္ေတာင္ မင္းအတြက္ေပးဖို႔ သစၥာနဲ႔ ေမတၱာ ငါ့မွာ က်န္ပါေသးတယ္ . . . . .

1 comment:

Wundwin said...

အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ

လူကြည့်အများဆုံး စာတိုပေစများ